Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα: κρίσιμοι παράγοντες για τη θεραπεία
Στην περίπτωση του συνδρόμου του καρπιαίου σωλήνα οι κρίσιμοι για τη θεραπεία παράγοντες είναι: για μεν τον ασθενή ο χρόνος που θα χρειαστεί για να επισκεφτεί τον ιατρό και για να αποφασίσει το χειρουργείο μόλις τεθεί η διάγνωση, για δε τον χειρουργό η επιλογή της χειρουργικής μεθόδου.
Πώς προκαλείται και τι είναι το Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα;
Το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα προκαλείται από τη συμπίεση του μέσου νεύρου που διαπερνά τον καρπό και είναι μια επώδυνη κατάσταση για τον ασθενή, που εντείνεται από τις απλές, επαναλαμβανόμενες, καθημερινές κινήσεις.
Ο καρπιαίος σωλήνας είναι μια μικρή περιοχή στην παλαμιαία επιφάνεια που δημιουργείται από τα οστά του καρπού και τον εγκάρσιο σύνδεσμο του καρπού, έναν ισχυρό σύνδεσμο συνδετικού ιστού.
Από το εσωτερικό του περνούν οι καμπτήρες τένοντες των δακτύλων και το μέσο νεύρο, το οποίο ελέγχει την αισθητικότητα των περισσότερων δακτύλων, ενώ παράλληλα νευρώνει κινητά (κινητικά;) τους μυς γύρω από τη βάση του αντίχειρα.
Συχνότητα – Προτιμήσεις φύλου/ηλικίας
Έχει παρατηρηθεί ότι τα άτομα που εμφανίζουν τη νόσο έχουν μικρότερο καρπιαίο σωλήνα σε σχέση με άλλα που δεν έχουν πρόβλημα. Η συχνότητα εμφάνισης είναι τριπλάσια στις γυναίκες και μεγαλύτερη στις μεγάλες ηλικίες.
Ισχυροί προδιαθεσικοί παράγοντες είναι τα βαριά χειρωνακτικά επαγγέλματα και αθλήματα όπως τένις, ακόντιο. Το πρόβλημα εμφανίζεται, επίσης, σε ανθρώπους που κάθονται σε αναπηρική καρέκλα, λόγω υπερχρήσης του μέλους.
Αιτιολογικοί παράγοντες
Αν και αρκετές φορές δεν ανιχνεύονται σαφείς αιτιολογικοί παράγοντες, το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα συσχετίζεται με τα εξής αίτια:
- Κληρονομικότητα
- Παχυσαρκία
- Υπερχρήση καρπού
- Ορμονικές μεταβολές (π.χ.: εγκυμοσύνη)
- Νοσήματα όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα, νόσοι του θυρεοειδούς κ.ά.
- Τραυματισμοί στον καρπό
- Νεφροπάθεια με αρτηριοφλεβική fistula
Συμπτώματα
Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα περιλαμβάνει:
- Μούδιασμα
- Πόνο στο χέρι
- Διαταραχή της απτικής αίσθησης (μπορεί να πέφτουν αντικείμενα από το χέρι)
- Παράξενη αίσθηση από τον βραχίονα μέχρι τον ώμο
Τα συμπτώματα μπορεί να εκδηλωθούν ανά πάσα στιγμή και να ξυπνήσουν το πάσχον άτομο όταν κοιμάται. Η κίνηση που κάνουν ασυναίσθητα οι περισσότεροι ασθενείς είναι το τίναγμα του χεριού. Τα συμπτώματα εγκαθίστανται βραδέως αλλά μπορεί να επιδεινωθούν σχετικά γρήγορα. Αφορούν κυρίως τον αντίχειρα, λιγότερο τον δείκτη και τον μέσο και φτάνουν μέχρι τον μισό παράμεσο.
Με την πάροδο του χρόνου, τα συμπτώματα μονιμοποιούνται και μπορεί να κάνουν το χέρι με το σύνδρομο να μοιάζει «ξερό». Ακόμα δε και αν σταματήσουν, το χέρι ίσως χαρακτηρίζεται από ατροφία και μυϊκή αδυναμία. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που είναι αναγκαία η θεραπεία.
Κλινική Διάγνωση – Εργαστηριακός και παρακλινικός έλεγχος
Μετά τη λήψη του πλήρους ιστορικού του ασθενούς από τον ορθοπαιδικό, γίνεται νευρολογική και κλινική εξέταση.
Η κλινική εξέταση βοηθάει τον γιατρό να καθορίσει την πηγή των συμπτωμάτων. Το ηλεκτρομυογράφημα είναι μια δοκιμασία που δείχνει τη λειτουργικότητα του μέσου νεύρου και την ηλεκτρική δραστηριότητα των μυών γενικότερα.
Αν η κινητικότητα του καρπού δεν είναι μεγάλη, τότε πραγματοποιούνται και ακτινογραφίες. Επιπλέον, είναι διαφωτιστικές και κλινικές δοκιμασίες όπως το Tinel sign και άλλες δοκιμασίες αισθητικότητας.
Θεραπεία Συνδρόμου Καρπιαίου Σωλήνα
Όπως προαναφέρθηκε, ο χρόνος χρειάζεται ο ασθενής, για να αποφασίσει να πραγματοποιήσει το χειρουργείο, είναι σε άμεση συνάρτηση με το μετεγχειρητικό αποτέλεσμα. Το μούδιασμα και ο πόνος του άκρου αποκαθίστανται όσο και αν καθυστερήσει ο ασθενής την επέμβαση. Αυτό που δεν αναστρέφεται είναι η απώλεια της μυϊκής ισχύος, π.χ.: σε προχωρημένα στάδια, πτώση αντικειμένων ακόμα και μετά από μια επιτυχημένη επέμβαση. Ακόμα και η συστηματική εκγύμναση του χεριού δεν μπορεί να επαναφέρει στο άκρο την αρχική του δύναμη.
Είναι φανερό ότι η αντιμετώπιση του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα σε πρώιμο στάδιο, παίζει καθοριστικό ρόλο στην αισθητικοκινητική αποκατάσταση του χεριού.
Χειρουργική Θεραπεία Επιλογής
Στόχος της χειρουργικής θεραπείας είναι η απελευθέρωση του μέσου νεύρου. Αυτό επιτυγχάνεται με δύο μεθόδους. Με την παραδοσιακή ανοιχτή μέθοδο και την ενδοσκόπηση.
Ανοιχτή Mέθοδος
Κατ’ αυτήν, γίνεται μια τομή περίπου 5cm στην παλαμιαία επιφάνεια της πηχεοκαρπικής άρθρωσης. Εκεί, ο χειρουργός ορθοπαιδικός συναντάει τον εγκάρσιο σύνδεσμο, τον οποίο διανοίγει για να απελευθερώσει το μέσο νεύρο
Ενδοσκοπική Mέθοδος
Με μια τομή 0,5cm και με τη βοήθεια του ενδοσκοπίου, ο χειρουργός οδηγείται στον εγκάρσιο σύνδεσμο του καρπού όπου απελευθερώνει το μέσο νεύρο με ένα ειδικό εργαλείο.
Πλεονεκτήματα ενδοσκοπικής μεθόδου:
- Άμεση μετεγχειρητική αποκατάσταση
- Μικρότερη τομή
- Ήπιος πόνος μετεγχειρητικά
- Άμεση χρήση χεριού.
Είδος αναισθησίας και χρόνος νοσηλείας:
- Αναισθησία επιλογής είναι η περιοχική.
- Η διάρκεια της επέμβασης είναι μόλις λίγων λεπτών.
- Μετεγχειρητικά επιτρέπεται η κίνηση των δακτύλων
- Ο ασθενής πηγαίνει σπίτι του, χωρίς να νοσηλευτεί.
Αποκατάσταση
Ο χρόνος αποκατάστασης συναρτάται με το είδος εργασίας του ασθενή και αποφασίζεται από τον ορθοπαιδικό.
Από την πρώτη μέρα μετά το χειρουργείο, ο ασθενής μπορεί να οδηγήσει, να γράψει και να αυτοεξυπηρετηθεί. Η έντονη καταπόνηση της περιοχής όμως πρέπει να «περιμένει» για 20 τουλάχιστον μέρες.
Πηγή: Metropolitan Blog