Σύνδρομο Πρόσκρουσης Ισχίου

Η κοτυλομηριαία πρόσκρουση (FAI), ή αλλιώς σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου, μπορεί να επηρεάσει την άρθρωση του ισχίου σε νεαρούς αλλά και μεσήλικες και συμβαίνει όταν η μηριαία κεφαλή μετακινηθεί ασυνήθιστα με αποτέλεσμα να εμποδίζει την φυσιολογική κίνηση της στη θήκη της κοτύλης.

Σύνδρομο Πρόσκρουσης Ισχίου

Μία τέτοια βλάβη μπορεί να σχετίζεται με τον αρθρικό χόνδρο του ισχίου, ή και τον επιχείλιο χόνδρο, ενώ οι θεραπευτικές επιλογές κυμαίνονται από συντηρητική θεραπεία μέχρι αρθροσκόπηση ισχίου, ανάλογα με τη σοβαρότητα της πάθησης.

Ανατομία της Περιοχής του Ισχίου

Το ισχίο αποτελείται από την μηριαία κεφαλή, το ανώτερο άκρο του μηριαίου οστού, που σχηματίζει μία μπάλα η οποία «κουμπώνει» στην υποδοχή της κοτύλης. Την επιφάνεια της κεφαλής και της υποδοχής καλύπτει ένας λεπτός και ανθεκτικός ιστός, ο αρθρικός χόνδρος, ο οποίος δημιουργεί μια λεία επιφάνεια χαμηλής τριβής που βοηθά τα οστά να γλιστρούν εύκολα μεταξύ τους κατά τη διάρκεια της κίνησης.

Η κοτύλη περιβάλλεται επίσης από έναν ισχυρό χόνδρο σε σχήμα δακτυλίου που ονομάζεται επιχείλιος χόνδρος. Αυτός περιβάλλει την υποδοχή, δημιουργώντας ένα σφιχτό σφράγισμα και εξασφαλίζοντας σταθερότητα στην άρθρωση κατά την κίνηση.

Στο σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου ωστόσο το μηριαίο οστό δεν εφαρμόζει σωστά στην υποδοχή της κοτύλης κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα την δυσκολία και τον περιορισμό ορισμένων κινήσεων αλλά και την σταδιακή φθορά κα τραυματισμό των χόνδρων με το πέρασμα του χρόνου.

Τύποι συνδρόμου πρόσκρουσης ισχίου

Υπάρχουν τρεις περιπτώσεις ανάλογα με το οστό που δημιουργεί το πρόβλημα

• CAM: Όταν το πρόβλημα εντοπίζεται στην κεφαλή του μηριαίου οστού
• Pincer: Όταν το πρόβλημα προκύπτει από το οστό της κοτύλης
• Μικτή: Η πιο συνηθισμένη περίπτωση, προκύπτει όταν το πρόβλημα εντοπίζεται και στην κεφαλή του μηριαίου οστού αλλά και στην θήκη της κοτύλης.

Η αρθροσκόπηση ισχίου είναι η καλύτερη διαγνωστική και θεραπευτική μέθοδος για τον ακριβή εντοπισμό και επιδιόρθωση της βλάβης.

Συχνότητα εμφάνισης Συνδρόμου Πρόσκρουσης Ισχίου ανά φύλο / ηλικία

Το σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου δεν κάνει διαχωρισμό ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, ενώ είναι εξίσου πιθανό να εμφανιστεί σε όλες τις ηλικίες ή ακόμα και να υπάρχει εκ γενετής στο άτομο, αν και σε αυτή την περίπτωση, όσο ο ασθενής μεγαλώνει τα συμπτώματα γίνονται όλο και πιο έντονα.

Αίτια Εμφάνισης της Πάθησης Συνδρόμου Πρόσκρουσης Ισχίου

Γενικά το σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου συμβαίνει επειδή τα οστά των γοφών δεν αναπτύσσονται σωστά κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας και η κατάσταση επιδεινώνεται καθώς το άτομο μεγαλώνει. Η παραμόρφωση αυτή ωστόσο σταδιακά οδηγεί σε βλάβες των αρθρώσεων και των χόνδρων και έντονο πόνο.

Δεν είναι γνωστό πόσοι άνθρωποι πάσχουν από σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να ζουν μία δραστήρια ζωή με την πάθηση και να μην παρουσιάζουν προβλήματα. Όταν αναπτύσσουν συμπτώματα, συνήθως αφορούν βλάβη στον αρθρικό ή τον επιχείλιο χόνδρο.

Παρόλο που η άσκηση δεν μπορεί να προκαλέσει σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου, οι πιο αθλητικοί άνθρωποι που καταπονούν περισσότερο την άρθρωση του ισχίου, μπορεί να αρχίσουν να βιώνουν τα συμπτώματα νωρίτερα σε σχέση με εκείνους που είναι λιγότερο δραστήριοι.

Συμπτώματα Συνδρόμου Πρόσκρουσης Ισχίου

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται το σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου περιλαμβάνουν:

• Πόνος
• Ακαμψία
• Αίσθημα χαλαρότητας στην άρθρωση

Συνήθως ο πόνος εμφανίζεται στη βουβωνική χώρα, αν και μπορεί να παρατηρηθεί και προς το εξωτερικό του ισχίου. Η στροφή του ποδιού ή το οκλαδόν κάθισμα μπορεί να προκαλέσει έναν απότομο διαπεραστικό πόνο αν και μερικές φορές, ο πόνος είναι σταθερός αλλά πιο διακριτικός.

Διαγνωστικές Μέθοδοι για το Σύνδρομο Πρόσκρουσης Ισχίου

Το σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου μπορεί να διαγνωσθεί είτε με φυσική είτε με απεικονιστική εξέταση ενώ η αρθροσκόπηση ισχίου χρησιμοποιείται ως επιβεβαιωτική διαγνωστική αλλά και ως θεραπευτική μέθοδος.

• Φυσική εξέταση: Ο γιατρός σας είναι πιθανό να πραγματοποιήσει το λεγόμενο «τεστ πρόσκρουσης». Θα φέρει το γόνατό σας στο στήθος σας και στη συνέχεια υθα το περιστρέψει προς τα μέσα προς το αντίθετο ώμο. Εάν αυτή η κίνηση πονάει το ισχίο σας, τότε η υποψία για σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου είναι σοβαρή.
• Τοπικό αναισθητικό: Στα πλαίσια της φυσικής εξέτασης, ο γιατρός μπορεί επίσης να χορηγήσει ένα αναισθητικό φάρμακο στην άρθρωση του ισχίου. Εάν αυτό παρέχει προσωρινή ανακούφιση από τον πόνο, επιβεβαιώνει το πρόβλημα.
• Απεικονιστικές εξετάσεις: Με τη χρήση Ακτίνων Χ ή μαγνητικής τομογραφίας, ο γιατρός θα προσπαθήσει να δει την άρθρωση και να παρατηρήσει τυχόν προεξοχές των οστών που θα μπορούσαν να ευθύνονται για το σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου.

Θεραπεία για το σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου

Για το σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου, ανάλογα το μέγεθος της βλάβης και την ηλικία του ασθενούς, η θεραπεία μπορεί να είναι είτε συντηρητική είτε χειρουργική ελάχιστα επεμβατική (αρθροσκόπηση ισχίου).

Συντηρητική θεραπεία

• Αλλαγή δραστηριοτήτων: Ο γιατρός μπορεί να σας συστήσει να περιορίσετε ή να σταματήσετε τις δραστηριότητες που επιβαρύνουν την υγεία της άρθρωσης.
• Αντιφλεγμονώδη: Ειδικά φάρμακα χωρίς στεροειδή, που περιορίζουν την φλεγμονή και τον πόνο στο σημείο χορηγούνται επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις.
• Φυσικοθεραπεία: Ασκήσεις με ειδικό φυσικοθεραπευτή θα βοηθήσουν το ασθενή να επαναφέρει το φυσιολογικό εύρος κινήσεων του χωρίς πόνο.

Επεμβατική θεραπεία

Η αρθροσκόπηση ισχίου ενδείκνυται επίσης για το σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου, αφού επιτρέπει στο γιατρό να δει απευθείας την άρθρωση που πάσχει και να επιδιορθώσει τις βλάβες που προκαλούν τα συμπτώματα και τη δυσκολία κινήσεων στον ασθενή, χωρίς να τραυματίσει τους μύες και τους τένοντες στο σημείο, επιτρέποντας έτσι ταχύτερη ανάρρωση και πιο αποτελεσματική θεραπεία.

Η διαδικασία θεωρείται ελάχιστα επεμβατική, αφού γίνεται με ειδικά αρθροσκοπικά εργαλεία μέσα από 2 μικρές οπές των 0,5 cm.

Η αναισθησία που απαιτείται για την αρθροσκόπηση ισχίου είναι περιοχική και μέθη, που επιτρέπει στον ασθενή αυτόνομη αναπνοή.

Η νοσηλεία μετά το πέρας της αρθροσκόπησης, δεν ξεπερνάει τις 4 ώρες και ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει αμέσως σπίτι του, ενώ η αποθεραπεία περιλαμβάνει αποφόρτιση για 1 μήνα και φυσικοθεραπείας για την ανάκτηση του πλήρους εύρους της κίνησης στην άρθρωση.