Σύνδρομο Πρόσκρουσης Ώμου
Το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες πόνου στον ώμο και προκύπτει συνήθως όταν παρατηρείται πρόσπτωση των τενόντων ή της Προύσας από τα οστά του ώμου.
Με το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου, ο πόνος είναι επίμονος και επηρεάζει σημαντικά τις καθημερινές δραστηριότητες. Για παράδειγμα η κίνηση που κάνετε για να φορέσετε ένα παλτό ή μία μπλούζα, μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο.
Σύνδρομο Πρόσκρουσης Ώμου
Ανατομία Περιοχής ώμου
Όταν σηκώνουμε ψηλά το χέρι μας η απόσταση μεταξύ του στροφικού πετάλου και του ακρώμιου στενεύει και γι’ αυτό στο σημείο υπάρχουν μικροί σάκοι με υγρό, που ονομάζονται ορογόνοι θύλακες και επιτρέπουν στους τένοντες του στροφικού πετάλου να περνάνε κάτω από το ακρώμιο όταν κινούμε το άνω άκρο μας χωρίς πρόβλημα.
Το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου επηρεάζει ουσιαστικά τους τένοντες των μυών του στροφικού πετάλου (δηλαδή τον Υπερακάνθιο, τον Υπακάνθιο, τον Υποπλάτιο και τον Ελάσσονα στρόγγυλο τένοντα), αφού προσκρούουν με το ακρώμιο και τους υπακρωμιακούς ορογόνους θυλάκους (υπακρωμιακή πρόσκρουση) προκαλώντας πόνο και σταδιακά φλεγμονή του σημείου.
Με την πάροδο του χρόνου μάλιστα, το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου μπορεί να οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη φλεγμονή της Προύσας (θυλακίτιδα) ή των τενόντων στροφικού πετάλου (τενοντίτιδα) κυρίως του υπερακανθίου όπου σε αυτή την περίπτωση έχουμε σύνδρομο του υπερακανθίου μυός. Αν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα, οι τένοντες του στροφικού πετάλου μπορεί να αρχίσουν να λεπταίνουν και τελικά να υποστούν ρήξη.
Επώδυνο Τόξο Απαγωγής
Ο πόνος που προκύπτει από την υπακρωμιακή πρόσκρουση και δυσκολεύει την κίνηση του χεριού δημιουργεί ουσιαστικά το λεγόμενο επώδυνο τόξο απαγωγής, δηλαδή το διάστημα μεταξύ 60ο και 120ο στο οποίο ο ασθενής αδυνατεί να σηκώσει το χέρι του λόγω έντονου πόνου.
Συχνότητα εμφάνισης τραυματισμών στον ώμο
Το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου και η υπακρωμιακή πρόσκρουση είναι ιδιαίτερα συχνοί τραυματισμοί στους ανθρώπους που κάνουν επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες κατά τις οποίες σηκώνουν τα χέρια τους πάνω από το επίπεδο των ώμων.
Συγκεκριμένα είναι αρκετά συχνή πάθηση στις εξής περιπτώσεις ανθρώπων:
- Κολυμβητές
- Τενίστες
- Αρσιβαρίστες
- Αθλητές Ακόντιου – Δίσκου – Σφαίρας
- Γκόλφερ
- Βολεϊμπολίστες
- Γυμναστές
- Ελαιοχρωματιστές
- Υπάλληλοι που φτιάχνουν ράφια
Πιθανότητες Συνδρόμου Πρόσκρουσης Ώμου ανά φύλο / ηλικία
Το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου εμφανίζεται κατά μεγάλο ποσοστό σε νεαρές ηλικίες με έντονη δραστηριότητα (αφού ως επί το πλείστον «χτυπάει» τους αθλητές) και κυρίως στους άνδρες καθώς έχουν περισσότερες πιθανότητες στατιστικά να κάνουν βαριές και επικίνδυνες για τον ώμο τους φυσικές εργασίες στην καθημερινότητα τους. Υπάρχουν ωστόσο και περιπτώσεις που εμφανίζονται σε άτομα μέσης ηλικίας.
Συγκεκριμένα ηλικιακά προκύπτει σε τρία στάδια:
- Στάδιο 1: Αφορά άτομα ηλικίας κάτω των 25 ετών και συνοδεύεται από οίδημα και φλεγμονή.
- Στάδιο 2: Επηρεάζει άτομα από 25 έως 40 ετών. Χαρακτηρίζεται από σταδιακή αποδυνάμωση των τενόντων στον ώμο και εμφάνιση τενοντίτιδας
- Στάδιο 3: Το στάδιο αυτό εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας άνω των 40 ετών και συνίσταται από μια ρήξη του στροφικού πετάλου, ρήξη του δικέφαλου τένοντα, ή ακόμη και σοβαρά προβλήματα στα οστά του ώμου.
Αίτια εμφάνισης Συνδρόμου Πρόσκρουσης Ώμου
Τα κύρια αίτια εμφάνισης είναι οι συνεχείς επαναλαμβανόμενες κινήσεις κατά τις οποίες το χέρι σηκώνεται στο ύψος του ώμου και κάνει κάποια έντονη κίνηση ή σηκώνει μεγάλο βάρος με αποτέλεσμα να προκαλέσει την σταδιακή φθορά της άρθρωσης σε αυτό το σημείο. Άλλο αίτιο ωστόσο για το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου μπορεί να είναι οποιαδήποτε εκ γενετής ανωμαλία στην κατασκευή των οστών και της άρθρωσης του ώμου.
Συμπτωματολογία Συνδρόμου Πρόσκρουσης Ώμου
Τα συνήθη συμπτώματα του συνδρόμου πρόσκρουσης ώμου περιλαμβάνουν δυσκολία να φτάσετε το χέρι μέχρι πίσω από την πλάτη, πόνο όταν σηκώνετε τον βραχίονα και αδυναμία των μυών του ώμου.
Εάν οι τένοντες παραμένουν τραυματισμένοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να σημειωθεί ρήξη στροφικού πετάλου, με αποτέλεσμα σημαντική αδυναμία του ατόμου να σηκώσει το χέρι του.
Διάγνωση Συνδρόμου Πρόσκρουσης Ώμου
Το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου μπορεί να διαγνωσθεί με δύο τρόπους:
- Φυσική Εξέταση: Αρχικά ο γιατρός θα σας ζητήσει ένα ιατρικό ιστορικό και θα κάνετε μία συζήτηση σχετικά με τις καθημερινές σας δραστηριότητες. Στη συνέχεια θα σας εξετάσει για να δει ποιες κινήσεις προκαλούν τα συμπτώματα και αν υφίσταται επώδυνο τόξο κατά την ανύψωση του χεριού.
- Απεικόνιση: Η ακτινογραφία είναι απαραίτητη για να αποκλείσει την περίπτωση αρθρίτιδας και να δείξει πιθανές αλλαγές στο οστό που υποδεικνύουν τραυματισμό του μυός. Η μαγνητική τομογραφία δεν είναι τόσο απαραίτητη και προορίζεται συνήθως για άτομα που δεν παρουσιάζουν βελτίωση στην αρχική θεραπεία ή έχουν ορισμένα είδη τραυματισμών ή δομικών ανωμαλιών στο σώμα τους.
Θεραπευτικές μέθοδοι για το Σύνδρομο Πρόσκρουσης Ώμου
Το σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου συνήθως αντιμετωπίζεται με αρθροσκόπηση ώμου, ανάλογα το είδος του ακρωμίου και αν έχει αποτύχει η συντηρητική αντιμετώπιση.
- Στη συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνεται η ανάπαυση, η διακοπή κάθε επώδυνης δραστηριότητας και η φυσιοθεραπεία η οποία επικεντρώνεται στη διατήρηση του εύρους κίνησης, τη βελτίωση της στάσης του σώματος, την ενίσχυση των μυών του ώμου και τη μείωση του πόνου. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και παγοκύστες χρησιμοποιούνται επίσης για την ανακούφιση του πόνου.
- Στην αρθροσκόπηση αφαιρούνται οι δομές πρόσκρουσης και οι τραυματισμένοι τένοντες του στροφικού πετάλου επιδιορθώνονται χειρουργικά. Αυτό επιτυγχάνεται με δύο μικροσκοπικές τομές 0,3 με 0,5 cm όπου με ειδικά μικροσκοπικά εργαλεία αφαιρείται το τμήμα του ακρωμίου, το οποίο στενεύει την περιοχή.
Αναισθησία: Γενική Νάρκωση
Νοσηλεία: Μερικές ώρες
Αποθεραπεία: Ανάκτηση από 7 έως 20 ημέρες ελεύθερη κίνηση αγκώνα και πηχεοκαρπικής.
Κοπή Ραμμάτων σε 5 ημέρες
Στη συχνότητα φυσιοθεραπείας περίπου 10 ημέρες, ανάλογα το μέγεθος και το χρόνο που νοσεί ο ασθενής.