Τενοντίτιδα γόνατος

Γόνατο5

Η τενοντίτιδα γόνατος είναι μία από τις παθήσεις στις οποίες οφείλεται ο έντονος και συνεχής πόνος στο γόνατο και για την ακρίβεια αποτελεί την 3η συχνότερη αιτία πόνου στην περιοχή, μετά τις βλάβες μηνίσκων και την χονδροπάθεια επιγονατίδος.

Λόγω της φύσης της ωστόσο, μπορεί κυριολεκτικά να καθηλώσει τον ασθενή αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, αφού καθιστά επώδυνες ακόμη και απλές κινήσεις όπως το κάθισμα ή το περπάτημα.

Η πιο συνηθισμένη μορφή με την οποία παρουσιάζεται η τενοντίτιδα στο γόνατο, είναι η τενοντίτιδα επιγονατιδικού τένοντα, δηλαδή η βλάβη στον τένοντα του επιγονατιδίου που είναι επίσης γνωστή και ως «γόνατο του άλτη» (jumper’s knee) και ανήκει στις λεγόμενες «αθλοπάθειες» αφού εμφανίζεται κυρίως σε αθλητές που καταπονούν υπερβολικά τον τετρακέφαλο μυ τους.

Τενοντίτιδα στο ΓόνατοΌπως όλοι οι τένοντες έτσι και του γόνατος, είναι εξαιρετικά ανθεκτικές δομές κατασκευασμένες από δέσμες κολλαγονούχων ινών, που συνδέουν τους μύες με τα οστά του άκρου μεταφέροντας τη σύσπαση και συμβάλλοντας στην κίνηση τους.

Η τενοντίτιδα στο γόνατο λοιπόν, αφορά το πρήξιμο, τον τραυματισμό (και συνεπώς τον πόνο) των τενόντων που κινούν τα οστά της άρθρωσης του γονάτου.

Πρακτικά ο τένοντας του γονάτου είναι ένας, που ξεκινάει από τις τέσσερις κεφαλές του τετρακέφαλου, καταφύεται σε όλη την επιφάνεια της επιγονατίδας και συνεχίζει μέχρι την κνήμη καταλήγοντας στο κνημιαίο κύρτωμα, απλά η πορεία του χωρίζεται σε δύο τμήματα καθένα από τα οποία φέρει διαφορετική ονομασία.

Έτσι έχουμε:

• Τένοντα τετρακεφάλου: Συνδέει τους μύες του τετρακέφαλου, που βρίσκονται στο μπροστινό μέρος του μηρού, με τα οστά της επιγονατίδας.
• Επιγονατιδικό τένοντα: Εκτείνεται από την επιγονατίδα μέχρι την κνήμη. Η τενοντίτιδα επιγονατιδικού τένοντα είναι η πιο συνηθισμένη περίπτωση τενοντίτιδας στο γόνατο.

Συχνότητα εμφάνισης τενοντίτιδας γόνατος ανά φύλο/ ηλικία

Η τενοντίτιδα στο γόνατο και ειδικότερα η τενοντίδα επιγονατιδικού τένοντα είναι η κύρια αιτία για τον πόνο στο γόνατο των αθλητών. Γι’ αυτό άλλωστε έχει ονομαστεί και «γόνατο του άλτη» (jumper’s knee) αφού εμφανίζεται πολύ συχνά σε αθλητές που καταπονούν υπερβολικά τον επιγονατιδικό τένοντα.

Γενικά η τενοντίτιδα γονάτου εμφανίζεται αρκετά συχνά σε άτομα που κάνουν καθημερινά επαναλαμβανόμενες μυϊκές συσπάσεις τετρακεφάλου. Γι’ αυτό επηρεάζει συνήθως αθλητές του μπάσκετ, του βόλεϊ, του ποδοσφαίρου, της ενόργανης και του τένις.

Αναφορικά με την ηλικία, η τενοντίτιδα επιγονατιδικού τένοντα εμφανίζεται συχνότερα σε άνδρες , ηλικίας 20-40 ετών, σε αντίθεση με την τενοντίτιδα τετρακεφάλου που εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα μεγαλύτερα των 40 ετών, αν και ένα συντριπτικό ποσοστό ασθενών (39% – 48%) παρατηρούν έναρξη συμπτωμάτων από την ηλικία των 20 ετών ακόμα.

Αίτια Εμφάνισης της Πάθησης

Η τενοντίτιδα γόνατος και ειδικότερα επιγονατιδικού τένοντα, όπως προαναφέραμε, εμφανίζεται συνήθως σε αθλητές και σε άτομα που καταπονούν τον τετρακέφαλο σε καθημερινή βάση, κατά τη διάρκεια της προπόνησης ή λόγω βαριάς χειρωνακτικής εργασίας.

Μεγάλο ρόλο ωστόσο παίζει και το βάρος του ίδιου του ασθενούς, αφού η υπερβολική παχυσαρκία μπορεί επίσης να αποτελέσει τραυματικό παράγοντα για τους μύες και τους τένοντες που περιβάλλουν την άρθρωση του γονάτου.

Συμπτώματα

Όπως σε κάθε άλλη μορφή της, έτσι και η τενοντίτιδα στο γόνατο έχει ορισμένα ενδεικτικά συμπτώματα για τα οποία ο ασθενής θα πρέπει να ενημερώσει το γιατρό του. Σε αυτά συγκαταλέγονται:

• Έντονος πόνος στο γόνατο
• Δυσκολία κίνησης – αίσθημα ακαμψίας της άρθρωσης
• Πρήξιμο και υπεραιμία στην περιοχή του τένοντα

Διάγνωση

Η τενοντίτιδα γονάτου και επιγονατιδικού μπορεί να γίνει μόνο από τη κλινική εξέταση στο ιατρείο και το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, ενώ ο παρακλινικός έλεγχος σπάνια απαιτείται, παρά μόνο για να αποκλείσει άλλες πιθανές αιτίες (όπως οίδημα λόγω μόλυνσης στον τένοντα).

Η ακτινογραφία δεν είναι συνήθως απαραίτητη, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιείται για την επιβεβαίωση της διάγνωσης αποκλείοντας άλλες πιθανές αιτίες για τον πόνο στο γόνατο.

Το υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία βοηθούν πολύ στην ανίχνευση ανωμαλιών στον τένοντα και στην ολοκλήρωση της διάγνωσης.

Τενοντίτιδα στο Γόνατο

Θεραπεία

Η τενοντίτιδα στο γόνατο, ανάλογα την σοβαρότητα της κατηγοριοποιείται σε 4 στάδια. Στα τρία πρώτα το οίδημα και ο πόνος στο γόνατο μπορούν να αντιμετωπιστούν με συντηρητική θεραπεία και φαρμακευτική αγωγή, ωστόσο στο 4ο στάδιο (πλήρης ρήξη τένοντα) απαιτείται χειρουργική επέμβαση για την επιδιόρθωση του.

Συνολικά η θεραπεία για την τενοντίτιδα περιλαμβάνει:

• Συντηρητική θεραπεία: Περιορισμός της κινητικότητας και ειδικότερα της κίνησης που προκάλεσε τον τραυματισμό. Ακινητοποίηση της άρθρωσης με νάρθηκα για να αποφευχθεί επιπλέον επιδείνωση της βλάβης.
• Φαρμακευτική Αγωγή: Αντι-φλεγμονώδη και παυσίπονα βοηθούν στην εξάλειψη του πόνου και τη μείωση του πρηξίματος.
• Παρακλινικές θεραπείες: Υπέρηχοι και υδρομασάζ χαλαρώνουν τους μύες και εξασφαλίζουν ταχύτερη ανάρρωση μετά τον τραυματισμό.
• Επεμβατική θεραπεία: Στην πλήρη ρήξη τένοντα, ή σε χρόνιες περιπτώσεις όπου η συντηρητική αντιμετώπιση δεν έχει αποτέλεσμα, προτείνεται χειρουργική επέμβαση.

Χειρουργική Αντιμετώπιση της Ρήξης Τένοντα

Η διαδικασία:

Ουσιαστικά ο γιατρός ανοίγει το σημείο πάνω από τον κομμένο τένοντα, προκειμένου να ράψει τα δύο άκρα του μεταξύ τους, ή χρησιμοποιεί μόσχευμα τένοντα από άλλα μέρη του σώματος, όταν ο υπάρχων δεν επαρκεί.

Στη συνέχεια τοποθετεί νάρθηκα στο πόδι ώστε να περιορίσει την κίνηση του και τον περεταίρω τραυματισμό του τένοντα.

Αναισθησία:

Πραγματοποιείται περιοχική αναισθησία συν μέθη και σπάνια γενική αναισθησία.
Αποθεραπεία:

Η επέμβαση για την τενοντίτιδα στο γόνατο, θεωρείται ρουτίνας και ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει σπίτι του αυθημερόν, όχι όμως και στο γήπεδο. Συγκεκριμένα η πλήρης αποκατάσταση της κίνησης του και η δυνατότητα να αρχίσει ξανά τις αθλητικές δραστηριότητες μπορεί να απαιτήσει έως και 12 εβδομάδες μερικής ακινησίας και φυσιοθεραπείας.