Ελεύθερα Σώματα Αγκώνα
Η κατασκευή της άρθρωσης του αγκώνα είναι τέτοια ώστε σε αλληλοεξάρτηση με την κινητή αλυσίδα των άνω άκρων να είναι ιδιαίτερα ευπαθής σε υπερχρήση στον αθλητισμό ή σε σοβαρούς τραυματισμούς.

Ελεύθερα Σώματα Αγκώνα
Ο αγκώνας είναι μία γωνιώδης άρθρωση, που αποτελείται από 3 αρθρώσεις, οι οποίες περικλείονται από έναν κοινό αρθρικό θύλακο. Η κάθε μία από αυτές έχει ξεχωριστή δομή και λειτουργικότητα. Το εύρος της κίνησης του αγκώνα χωρίζεται στην κάμψη, την έκταση, τον πρηνισμό και τον υπτιασμό.
Πολύ συχνά ο πόνος στον άγκωνα μετά από τραυματικά ή μη αίτια μπορεί να οφείλεται σε ελεύθερα σώματα, τα οποία κινούνται ελεύθερα στην άρθρωση προκαλώντας πόνο, έντονη ενόχληση και την αίσθηση του κριγμού της άρθρωσης.
Πώς προκύπτει ένα ελεύθερο σώμα στον αγκώνα;
Το ελεύθερο χόνδρινο ή ασταθές σώμα προκύπτει μετά από οξύ ή χρόνιο τραυματισμό, που φέρνει ως αποτέλεσμα:
Τη σύνθλιψη ενός μέρος του αρθρικού χόνδρου, ακόμα και τμήματος του υποχόνδριου ιστού ή μερική ή πλήρη απόσπαση ενός ολόκληρου τμήματος του αρθρικού χόνδρου που οδηγεί σε αρκετά σοβαρή χόνδρινη βλάβη ακόμα και οστεοχόνδρινη βλάβη.
Αιτιολογία ελεύθερων σωμάτων στον αγκώνα
Τα ελεύθερα σώματα συνήθως προκύπτουν έπειτα από τραυματισμό ή επανειλημμένους μικροτραυματισμούς, αλλά παρόντα είναι και τα μη τραυματικά αίτια όπως η διαχωριστκή οστεοχονδρίτιδα και η οστεονέκρωση.
Τέλος οι φλεγμονώδεις παθήσεις αγκώνα μπορεί να προκαλέσουν μία σειρά συμπτωμάτων που πρέπει να ελεγχθούν.
Συμπτώματα ελεύθερων σωμάτων στον αγκώνα
- Πόνος στην άρθρωση
- Περιορισμός στις καθημερινές κινήσεις
- Παραμόρφωση άρθρωσης
- Οίδημα και ερυθρότητα
Διάγνωση για τα ελεύθερα σώματα του αγκώνος
Κατά κύριο λόγο η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό της υγείας του ασθενούς και στον απεικονιστικό έλεγχο. Η απλή ακτινογραφία, η μαγνητική τομογραφία, η μαγνητική αρθρογραφία και η αρθροσκόπηση αγκώνος είναι τα καλύτερα διαγνωστικά εργαλεία για τις βλάβες και τον εντοπισμό ελεύθερων σωμάτων.
Συνήθη διαγνωστικά στάδια
- Λήψη ιστορικού ασθενούς
- Ψηλάφηση και εξέταση του εύρους κίνησης
- Ειδικά τεστ
- Ακτινογραφική εξέταση
- Υπολογιστική ή/και μαγνητική τομογραφία
Για κάθε χόνδρινη βλάβη αγκώνα που αντιμετωπίζεται χειρουργικά, τα τμήματα του αρθρικού χόνδρου που είναι ελεύθερα στο εσωτερικό της άρθρωσης πρέπει πάντα να αφαιρούνται αρθροσκοπικά, από τη στιγμή που είναι μικρά σε μέγεθος.
Αν η αντιμετώπιση δεν είναι άμεση, τότε τα ελεύθερα σώματα στον αγκώνα προκαλούν μία σειρά σοβαρών συμπτωμάτων όπως εμπλοκή, πόνο, τριγμό και μακροπρόθεσμα μπορεί να επιφέρουν διαταραχές δύσκολα αντιμετωπίσιμες.
Παθήσεις αγκώνος στις οποίες εμφανίζονται ελεύθερα σώματα
Υπάρχουν νοσήματα και κακώσεις που μπορούν να προκαλέσουν βλάβη σε οστά, χόνδρο, συνδέσμους, μύες και τένοντες και στις μέρες μας είναι πολύ εύκολο να αντιμετωπιστούν με την αρθροσκόπηση. Μερικές απ’ αυτές είναι:
Αίσθημα κλειδώματος της άρθρωσης
Χαρακτηριστικό γνώρισμα των ελεύθερων σωμάτων στον αγκώνα είναι η αίσθηση κριγμού και κλειδώματος της άρθρωσης. Τα μικρά αυτά σώματα βρίσκονται ελεύθερα στην άρθρωση και είναι πολύ πιθανό να προκαλέσουν και αρθρίτιδα.
Τα ελεύθερα σώματα, έχουν αποκοπεί από την περιφέρεια της άρθρωσης και κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα μέσα σε αυτή, μπλοκάροντάς την και προκαλώντας της πόνο.
Σύνδρομο οπίσθιας πρόσκρουσης του αγκώνα:
Οι αθλητές που κάνουν ρίψεις, όσοι κάνουν μποξ ή είναι κολυμβητές παθαίνουν σύνδρομο οπίσθιας πρόσκρουσης του αγκώνα, όπου δεν είναι σπάνιο να καταλήξει σε βλάβη του αρθρικού χόνδρου, με ελεύθερα σώματα. Στην περίπτωση αυτή η αρθροσκοπική αντιμετώπιση είναι αναγκαία.
Θεραπεία
Αρχικά στάδια: Συντηρητική
Αρχικά είναι συντηρητική και περιλαμβάνει εφαρμογή πάγου, δέσιμο με επίδεσμο και ανάπαυση. Επίσης μπορεί να συνταγογραφηθεί μία φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη.
Προχωρημένα στάδια: Χειρουργείο
Γίνεται παρακέντηση του θυλάκου και έγχυση κορτικοστεροειδούς ή ο ορθοπεδικός προτείνει χειρουργείο, συνήθως αρθροσκοπικά. Σε αθλητές υψηλών απαιτήσεων μπορεί το χειρουργείο για την αφαίρεση των ελεύθερων σωμάτων να γίνει εξαρχής.
Αποκατάσταση
Μετά την αφαίρεση των ελεύθερων σωμάτων αρθροσκοπικά, οι ασθενείς επιστρέφουν στην εργασία τους και στις δραστηριότητές τους λίγες μέρες μετά την επέμβαση. Εντός λίγων εβδομάδων οι αθλητές και όσοι βρίσκονται σε καλή φυσική κατάσταση, μπορούν να επιστρέψουν στην προπόνησή τους.
Μετεγχειρητικά ίσως εφαρμοστεί ειδικός νάρθηκας για λίγες μέρες προκειμένου να διατηρηθεί σταθερή η περιοχή. Η ενεργητική κινησιοθεραπεία μπορεί επίσης να παίξει ρόλο.